
„Eurowhiteness: Culture, Empire and Race in the European Project” – Hans Kundnani
Odmienne spojrzenie na UE jako projekt o charakterze rasowym.
Unia Europejska jest często postrzegana jako kosmopolityczna wspólnota, która odrzuca przemoc nacjonalizmu. Jednak idea Europy ma długą i problematyczną historię. W czasach średniowiecznych utożsamiano ją z chrześcijaństwem, w epoce nowoczesnej zaczęto ją łączyć z „białością”.
„Eurowhiteness” demaskuje UE jako narzędzie imperialnej amnezji. Narracje na temat integracji europejskiej podkreślają lekcje wyniesione z wojny i Holocaustu, ale pomijają historię kolonialną. Celem UE jest nie tylko pokój, ale i władza – a idee obywatelskie Europy wypierane są przez wartości etniczne i kulturowe.
Od czasu kryzysu uchodźczego z 2015 roku białość stała się jeszcze ważniejszym elementem europejskiej tożsamości. To niepokojący zwrot w długim projekcie cywilizacyjnym Europy. Najwyższy czas, by stawić czoła związkom pomiędzy ideami Europy a ideami rasy.

„Female Aggression” – Helen Gavin, Theresa Porter
Czytając gazety lub oglądając telewizję, widzimy świat pełen przemocy. Agencje prasowe podają informacje o konfliktach, wojnach, czystkach etnicznych i torturach. Każdego tygodnia słyszymy o kolejnym młodym człowieku zadźganym na ulicy jednego z wielkich miast lub o sportowcach albo celebrytach oskarżanych o napaści na tle seksualnym. Dla większości z tych historii wspólne jest to, iż dotyczą one mężczyzn i męskiej agresji. Mamy więc do czynienia z niewypowiedzianym, powszechnym przekonaniem, że przemoc ma twarz mężczyzny lub że w mężczyznach tkwi jej źródło. Spróbujmy jednak wyobrazić sobie te same informacje, ale w takich sposób, aby sprawcami agresji były kobiety…
Temat kobiecej agresji zasłużył na własne miejsce w literaturze naukowej. Z różnych powodów zachowania kobiet – włączając w to kobiecą agresję – zwykle ujmowane są w kontekście bezpośrednich porównań do zachowań mężczyzn. Historycznie rzecz ujmując, agresywne zachowania kobiet były opisywane wyłącznie w porównaniu do agresywnych zachowań mężczyzn (kobiety po prostu opisywano jako mniej agresywne od mężczyzn). Umieszczenie kobiecej agresji jedynie w kontekście zachowań mężczyzn skutkowało wyprowadzeniem wniosku, że agresja jest typowa dla mężczyzn i rzadko spotykana u kobiet. Doprowadziło to również do uproszczenia problemu kobiecej agresji i doświadczeń jej ofiar. My natomiast postrzegamy problem agresji kobiet jako istotny problem społeczny oraz temat wart odrębnego potraktowania, a nie jedynie zdawkowego przypisu do agresji męskiej.

„As Nature Made Him: The Boy Who Was Raised as a Girl” – John Colapinto
W 1967 roku, za namową słynnego lekarza Johna Moneya, rodzina siedmiomiesięcznego chłopca, po nieudanym zabiegu obrzezania, zdecydowała się zmienić płeć swojemu dziecku. Od tego momentu chłopiec nosił imię Brenda i miał być wychowywany jak dziewczynka. Przez całe dzieciństwo, wbrew swojej woli, David poddawany był drastycznym zabiegom mającym uczynić z niego kobietę. Jednak w wieku 14 lat, gdy poznał prawdę, podjął decyzję, by żyć jako mężczyzna.
„As Nature Made Him” to wstrząsająca opowieść o pysze medycyny, ludzkim dramacie oraz etycznych granicach i błędach nauki. John Colapinto, z niezwykłą wnikliwością i empatią, przedstawia historyczny i medyczny kontekst sprawy, a także naukowy spór dotyczący źródeł naszej płciowości. Przypadek Davida Reimera stał się jednym z najsłynniejszych w historii współczesnej medycyny i znacząco wpłynął na sposób, w jaki postrzegamy ludzką płeć oraz rolę biologii i kultury w jej kształtowaniu.